اگر از انسولین یا سایر داروهای دیابت برای کاهش قند خون خود استفاده می کنید و علائم و نشانه های هیپوگلیسمی را دارید، سطح قند خون خود را با دستگاه قند سنج آزمایش کنید. اگر نتیجه قند خون پایین (زیر 70 میلی گرم در دسی لیتر) را نشان داد، مطابق با آن درمان کنید.

اگر از داروهای شناخته شده برای ایجاد هیپوگلیسمی استفاده نمی کنید، پزشک می خواهد موارد زیر را بداند:

علائم و نشانه های شما چه بود؟ اگر علائم و نشانه‌های هیپوگلیسمی را در اولین ملاقات با پزشک نداشتید، ممکن است ناشتایی یک شبه یا بیشتر را بخواهد. این باعث می شود علائم قند خون پایین رخ دهد تا او بتواند تشخیص دهد.

همچنین این امکان وجود دارد که نیاز به یک ناشتایی طولانی مدت در یک محیط بیمارستان داشته باشید. یا اگر علائم بعد از غذا رخ دهد، پزشک می خواهد سطح گلوکز را بعد از غذا آزمایش کند.

وقتی علائم دارید، سطح قند خونتان چقدر است؟ پزشک نمونه ای از خون را می گیرد تا در آزمایشگاه آنالیز شود.

آیا با افزایش سطح قند خون، علائم ناپدید می شوند؟

علاوه بر این، پزشک احتمالا یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و سابقه پزشکی تان را بررسی می کند.

رفتار

درمان فوری

اگر علائم هیپوگلیسمی دارید، موارد زیر را انجام دهید:

15 تا 20 گرم کربوهیدرات سریع الاثر بخورید یا بنوشید. اینها غذاهای شیرین بدون پروتئین یا چربی هستند که به راحتی در بدن به قند تبدیل می شوند. قرص یا ژل گلوکز، آب میوه، نوشابه های معمولی – نه رژیمی –، عسل و آب نبات های شیرین را امتحان کنید.

15 دقیقه پس از درمان، سطح قند خون را مجددا بررسی کنید. اگر سطح قند خون هنوز کمتر از 70 میلی گرم در دسی لیتر (3.9 میلی مول در لیتر) است، 15 تا 20 گرم دیگر کربوهیدرات سریع الاثر بخورید یا بنوشید و بعد از 15 دقیقه دوباره سطح قند خون را بررسی کنید. این مراحل را تا زمانی تکرار کنید که قند خون به بالای 70 میلی گرم در دسی لیتر (3.9 میلی مول در لیتر) برسد.

یک میان وعده یا وعده غذایی داشته باشید. هنگامی که قند خون طبیعی است، خوردن یک میان وعده یا وعده غذایی می تواند به تثبیت آن کمک کند و ذخایر گلیکوژن بدن را دوباره پر کند.

درمان فوری هیپوگلیسمی شدید

اگر برای بهبودی به کمک فردی نیاز دارید، هیپوگلیسمی شدید در نظر گرفته می شود. به عنوان مثال، اگر نمی توانید غذا بخورید، ممکن است نیاز به تزریق گلوکاگون یا گلوکز وریدی داشته باشید.

به طور کلی، افراد مبتلا به دیابت که تحت درمان با انسولین قرار می گیرند، باید برای مواقع اضطراری کیت گلوکاگون داشته باشند. خانواده و دوستان باید بدانند کیت را کجا پیدا کنند و در مواقع اضطراری چگونه از آن استفاده کنند.

اگر به فردی که بیهوش است کمک می کنید، سعی نکنید به او غذا یا نوشیدنی بدهید. اگر کیت گلوکاگون در دسترس نیست یا نمی دانید چگونه از آن استفاده کنید، با اورژانس تماس بگیرید.

درمان یک بیماری زمینه ای

پیشگیری از هیپوگلیسمی مکرر مستلزم آن است که پزشک بیماری زمینه ای را شناسایی کرده و آن را درمان کند. بسته به علت زمینه ای، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروها. اگر یک دارو دلیل هیپوگلیسمی باشد، پزشک احتمالاً تغییر یا قطع دارو یا تنظیم دوز را پیشنهاد خواهد کرد.

درمان تومور. تومور در لوزالمعده، با جراحی برداشتن تومور درمان می شود. در برخی موارد برداشتن نسبی پانکراس ضروری است.

آماده شدن برای قرار ملاقات

اگر دیابت نوع 1 دارید و دوره های هیپوگلیسمی مکرر دارید، یا اگر سطح قند خونتان به طور قابل توجهی کاهش می یابد، با پزشک خود صحبت کنید تا دریابید که چگونه ممکن است نیاز به تغییر مدیریت دیابت خود داشته باشید.

اگر دیابت برای شما تشخیص داده نشده است، با پزشک مراقبت های اولیه خود قرار ملاقات بگذارید.

در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه می توانید انجام دهید

علائم خود را بنویسید، از جمله اینکه چه زمانی شروع شد و چند بار رخ می دهد.

اطلاعات کلیدی پزشکی خود را فهرست کنید، از جمله سایر شرایطی که تحت درمان هستید و نام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید، از جمله دوزها.

اگر دیابت دارید، جزئیات مربوط به مدیریت اخیر دیابت خود را ثبت کنید. زمان‌بندی و نتایج آزمایش‌های اخیر قند خون و همچنین برنامه زمانی که داروهای خود را مصرف کرده‌اید، درج کنید.

عادات معمول روزانه خود را فهرست کنید، از جمله وعده های غذایی و ورزش روتین. همچنین، به تغییرات اخیر در این عادات، مانند یک برنامه ورزشی جدید، یا شغل جدیدی که زمان غذا خوردن شما را تغییر داده است، توجه داشته باشید.

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید. کسی که شما را همراهی می‌کند می تواند کمک کند اطلاعاتی که داده شده را به خاطر بسپارید.

سوالاتتان را برای پرسیدن از دکتر بنویسید. این می تواند کمک کند از زمان خود با پزشک خود بهترین استفاده را ببرید.

سوالاتی که در صورت ابتلا به دیابت باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

آیا علائم و نشانه ها به دلیل هیپوگلیسمی است؟

به نظر شما چه چیزی باعث هیپوگلیسمی من می شود؟

آیا باید برنامه درمانی خود را تنظیم کنم؟

آیا باید برنامه غذایی یا ورزش خود را تغییر دهم؟

من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می توانم این شرایط را با هم مدیریت کنم؟

سوالاتی که باید بپرسید اگر دیابت برای شما تشخیص داده نشده است عبارتند از:

آیا هیپوگلیسمی محتمل ترین علت علائم من است؟

علت دیگر چه چیزی میتواند باشد؟

به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟

چه اقدامات مراقبتی از خود، از جمله تغییر سبک زندگی، می توانم برای کمک به بهبود علائم خود انجام دهم؟

آیا باید به متخصص مراجعه کنم؟

از پزشک خود چه انتظاری دارید

پزشک ممکن است سوالاتی بپرسد، از جمله:

علائم معمولا چه زمانی رخ می دهد؟

آیا به نظر می رسد چیزی علائم را تحریک کند؟

آیا با سایر بیماری های پزشکی تشخیص داده شده اید؟